Vrouwen en kinderen eerst!
Een gevleugelde uitspraak op een zinkend schip. Vrouwen en kinderen gaan het eerst in de reddingsboten, pas daarna komen de mannen.
Zo zit het ook een beetje als de huwelijksboot op de klippen loopt. In ieder geval wat betreft de kinderen.
Huwelijksvliegtuigje
Ik weet niet of het u wel eens is opgevallen in een vliegtuig. Maar daar is de instructie dat je bij calamiteiten eerst zelf je zuurstofmasker moet opzetten en pas daarna bij je kinderen. Een belangrijk verschil tussen luchtvaart en scheepvaart. Maar omdat ik nog nooit iemand heb horen zeggen dat hij in het huwelijksvliegtuigje stapt, maar wel in het huwelijksbootje, hou ik het maar bij ‘vrouwen en kinderen eerst’ uit de scheepvaart.
In mijn praktijk zeggen ouders die gaan scheiden altijd dat de kinderen het belangrijkste zijn, Kinderen eerst! Die mogen zo min mogelijk last hebben van de scheiding. Dat sommigen in hun ruzies, boosheid, verdriet en onmacht precies die dingen doen die juist niet goed zijn voor de kinderen hebben ze op dat moment niet door.
Behoefte
In de spreekkamer probeer ik dan wel eens voorzichtig in te brengen de scheiding eens te bezien vanuit het perspectief van de kinderen. Die willen een papa en een mama om trots op te zijn en ze houden van alle twee evenveel! Wat zouden die van de ruzies vinden? Hoe zouden zij willen dat hun hun ouders met elkaar omgaan? Dat opent vaak de ogen.
‘Kinderen eerst’ is ook het uitgangspunt van de alimentatiewetgeving. Kinderen mogen er door de scheiding niet op achteruit gaan. Daarom wordt aan de hand van het gezinsinkomen eerst de behoefte van de kinderen bepaald. En daarna de draagkracht van de ouders afzonderlijk om te berekenen hoeveel iedere ouder kan bijdragen om in die behoefte te voorzien. Als er daarna nog een groot verschil blijft tussen wat de ouders na de scheiding ieder te besteden hebben, dan komt de partneralimentatie om de hoek.
Carrière
Nog altijd is het in veel gevallen de man die partneralimentatie betaalt aan de vrouw. Want vrouwen verdienen in het algemeen nog steeds stukken minder dan de man. Bijvoorbeeld omdat ze na het krijgen van de kinderen minder zijn gaan werken en minder tijd hebben gehad om een carrière op te bouwen. Ze hebben veel meer tijd geïnvesteerd in het gezin en daar willen ze na de scheiding niet het slachtoffer van worden. En de –misschien wel een beetje ouderwetse huwelijkswetgeving- geeft ze daarin gelijk.
Schip
Veel mannen vinden dat ze door de scheiding financieel worden uitgekleed. Dat maak ik ook wel mee in mijn praktijk. Ze zien dat ze van hun inkomen weinig over houden voor zichzelf, want ook na de scheiding gaat het meeste geld –net als tijdens het huwelijk- naar het gezin.
Als het huwelijksbootje zinkt, is het vrouwen en kinderen eerst. Maar volgens veel mannen zijn zij het die het schip in gaan.…..
Plaats een reactie: