De stilte na de storm
Soms keek ik met een knipoog naar mijn eigen vak. Als mediator zag ik dagelijks de meest uiteenlopende verhalen voorbijkomen. Relaties die strandden, harten die braken, mensen die ondanks alles probeerden op een nette manier uit elkaar te gaan. En ik? Ik was de onafhankelijke rots in de branding, de luisterende oren en de bemiddelaar.
Nieuwsgierigheid won het van integriteit
Het voelde bijna als een paradox, maar je zou denken dat ik inmiddels expert was in wat níet werkt in een relatie. En dus misschien ook wel een beetje in wat wél werkt. Maar toen mijn eigen relatie eindigde, voelde ik me net zo ontheemd als ieder ander.
Alleen, maar niet eenzaam?
Dus daar zat ik, in mijn nieuwe huis. De dozen eindelijk uitgepakt, het leven in een soort nieuwe routine gegoten. Maar het bleef stil. Te stil. Natuurlijk, ik had mijn werk en genoeg projecten om mijn dagen te vullen. Maar soms, na een lange dag waarin ik andermans problemen probeerde te ontwarren en mijn hondenvrienden miste, verlangde ik er stiekem naar dat iemand eens vroeg: ‘Hoe was jouw dag?’
Tinder: een onschuldige nieuwsgierigheid
Nu moet ik erbij zeggen, ik was niet iemand die naast de pot pist. Mijn integriteit was mijn fundament, zowel in mijn werk als privé. Maar nieuwsgierigheid?
En dus, ergens tussen een vrijdagavond en een glas cola zero in, kwam het idee op.
Tinder.
Eerste swipes, match, stress
Niet dat ik ineens op zoek was naar een nieuwe relatie. Nee, daar begon ik echt niet meer aan. Maar gewoon… aanspraak. Gesprekken die niet over echtscheidingen of alimentatieberekeningen gingen. In plaats van de tv of radio aan te zetten, dacht ik: misschien was het leuk om met iemand te kletsen. Ik was toch mediator? Praten, dat kon ik wel.
Ik verdiepte me in de opties. Naast Tinder waren er ook alternatieven als Badoo en Bumble. Vooral Badoo leek populair onder mensen van mijn leeftijd. Maar uiteindelijk bleef ik toch hangen bij Tinder. Daar was ik het meest benieuwd naar, hoe ging dat nou, dat swipen.
De tinder app downloaden was simpel, maar welke optie zou ik kiezen? Tinder kosten verschilden nogal, van gratis tot behoorlijk prijzig. Uiteindelijk koos ik een iets uitgebreider pakket, gewoon om eens goed te kunnen spieken. En wel zo eerlijk om een foto van mezelf te plaatsen. Niet de meest professionele natuurlijk – geen zwarte blazer en neutrale glimlach. Gewoon, ik.
De schok van bekende gezichten
In het begin was het best leuk. Een beetje praten hier, een beetje lachen daar. Soms met andere “tinder 50+” gebruikers die ook gewoon nieuwsgierig waren. Sommigen bleken verrassend oprecht, anderen vooral op zoek naar iets vluchtigs. Het was licht, oppervlakkig en misschien juist daarom ontspannend.
En hoewel ik me had aangemeld via de tinder login, had ik me niet gerealiseerd hoe groot die wereld inmiddels was.
Totdat ik ineens een bekend gezicht zag.
En nog één.
En nog één.
Klanten.
Klanten waarvan ik de scheiding aan het regelen was of al had geregeld. Mannen die hun verhaal aan mij hadden toevertrouwd en nu blijkbaar net als ik hun weg aan het vinden waren op tinder dating.
Het besef: tinder en mediation botsten
Ik liep rood aan. De ironie was bijna te mooi om waar te zijn. En toch voelde het verkeerd. Alsof ik een grens had overschreden die ik zelf niet eens wist te hebben. Ik sloot de app en gooide mijn telefoon in de hoek van de bank. Maar die avond bleef ik er verschrikt aan denken.
Het einde van mijn tinderavontuur
Toen ik de volgende ochtend wakker werd, was het eerste wat ik deed: de tinder app verwijderen.
Tinder en mediation… misschien een match made in heaven, maar ik was er niet klaar voor. Als ik iets geleerd had uit dit avontuur, was het dat ik altijd de grens moest bewaken tussen mijn persoonlijke leven en mijn werk. En misschien ook wel dat ik nog niet klaar was om echt contact te maken, hoe oppervlakkig het ook leek.
Laten we zeggen dat ik voorlopig even genoeg had gepraat.
Einde tinder.
1 reactie