Geloven we nog in het ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’?

Zijn er eigenlijk nog nieuwe sprookjes? En hoe verhoudt de moderne kijk op relaties zich tot het klassieke ‘ze leefden nog lang en gelukkig’?

Oude sprookjes, nieuwe tijden

Veel van de bekende sprookjes gaan over een hoofdpersoon die door tegenslagen moet vechten voor een beter leven. Denk aan Assepoester, die zich uit een uitzichtloze situatie omhoog werkt met een beetje hulp van een goede fee, of de Kikkerkoning, waarin een prinses leert haar vooroordelen los te laten. Vaak draait het verhaal uit op een romantisch ideaal: de ware liefde overwint alles en het leven is daarna zonder problemen.

Maar hoe realistisch is dat eigenlijk? De maatschappij is veranderd, net als onze kijk op relaties en huwelijken. Tegenwoordig beseffen veel mensen dat niet elke relatie voor altijd hoeft te duren. Echtscheiding is geen taboe meer, en uit elkaar gaan betekent niet automatisch falen. Sterker nog, soms is een scheiding juist de beste keuze om verder te kunnen groeien, voor jezelf en voor eventuele kinderen.

Toch zijn sprookjes nog steeds populair, maar we herschrijven ze op een manier die beter past bij de hedendaagse realiteit. In veel moderne verhalen draait het niet meer alleen om de prins en prinses, maar om zelfontplooiing, persoonlijke groei en het vinden van geluk op je eigen manier.

Bestaan er nog nieuwe sprookjes?

Ja, er worden nog steeds sprookjes geschreven, maar ze zijn minder traditioneel. Populaire kinderboeken zoals De Gruffalo van Julia Donaldson of Max en de Maximonsters van Maurice Sendak vertellen verhalen die minder draaien om een standaard liefdesverhaal en meer over zelfstandigheid, angsten overwinnen en innerlijke kracht.

Ook Disney past oude sprookjes aan. In Frozen is het ware liefdesgebaar geen kus van een prins, maar de band tussen twee zussen. Encanto laat zien dat familiebanden complex zijn en dat ieders talenten en gevoelens ertoe doen. Deze verhalen weerspiegelen beter de realiteit waarin relaties niet altijd perfect zijn en waarin familiedynamieken een belangrijke rol spelen.

Daarnaast zien we sprookjeselementen terug in fantasy-boeken en films, zoals Harry Potter, De Kronieken van Narnia en The Lord of the Rings. Hoewel deze verhalen geen klassieke sprookjes zijn, spelen ze wel met dezelfde thema’s: goed versus kwaad, moed, doorzettingsvermogen en magie. De moraal van deze verhalen is echter vaak genuanceerder: niet alles eindigt rooskleurig, maar er is altijd ruimte voor groei en verandering.

Geloof in sprookjes en de realiteit van scheidingen

De vraag is: geloven we nog in sprookjes? Misschien niet op dezelfde manier als vroeger. We weten dat relaties niet altijd een happy end hebben en dat ‘tot de dood ons scheidt’ in de praktijk niet voor iedereen werkt. Echtscheiding is een onderdeel van het leven en kan soms juist leiden tot een nieuw begin.

Toch blijven we verlangen naar verhalen die hoop geven, net zoals sprookjes dat vroeger deden. Misschien zijn we gewoon op zoek naar een ander soort ‘lang en gelukkig’—één waarin geluk niet afhangt van een partner, maar van onszelf.

Een scheiding kan voelen als het einde van een hoofdstuk, maar het betekent ook een kans op een nieuw begin. Net zoals in sprookjes moet de hoofdpersoon soms een moeilijke reis maken om uiteindelijk een betere plek te bereiken. In dat opzicht zijn sprookjes en scheidingen niet eens zo verschillend: beide gaan over verandering, transformatie en het vinden van een nieuwe weg.

En als we sprookjes herschrijven?

Misschien zou een modern sprookje over scheiden gaan over twee mensen die beseffen dat ze samen niet gelukkig zijn, maar als co-ouders een sterk team blijven. Over iemand die na een moeilijke breuk opnieuw zichzelf vindt. Over kinderen die ondanks een echtscheiding ervaren dat liefde niet verdwijnt, maar zich anders uitdrukt.

We zouden een sprookje kunnen schrijven waarin zelfstandigheid, herstel en persoonlijke groei centraal staan. Waarin de hoofdpersoon ontdekt dat geluk niet afhankelijk is van een partner, maar van het durven nemen van stappen om een beter leven op te bouwen. Een verhaal waarin kinderen niet ‘de dupe’ zijn, maar ouders samen een manier vinden om hen een stabiele toekomst te bieden.

Sprookjes mogen dan veranderd zijn, de kern blijft hetzelfde: we willen hoop, een uitweg uit moeilijke situaties en het idee dat er altijd een nieuw begin mogelijk is. Misschien is dát de echte magie van sprookjes.