Ze stond daar. Op slippers, haar hele lijf vol nummertjes.
Niet voor een loterij, maar een bingo aan klachten.

Ik bleef hangen bij nummer 45: concentratieverlies.
Twee tellen later was ik alweer vergeten waar ik naar keek.

De afbeelding van Claudie de Cleen trof me recht in mijn hormonale hart. Zo veel herkenning. Zo veel verwarring. Zóveel symptomen die allemaal tegelijkertijd kunnen toeslaan. En toen dacht ik: geen wonder dat zoveel vrouwen juist tijdens de overgang besluiten te scheiden.

Ik ben zelf 54. En ja, ook ik zit er middenin.
De overgang.
Niet alleen als vrouw, maar ook als mediator.

En geloof me, dat is soms een pittige combinatie.

Twee overgangen tegelijk

De overgang en een scheiding. Als je denkt dat het leven niet nóg meer van je kan vragen, zet je lijf ineens de boel ook op z’n kop.
Alsof het wil zeggen: “Als jij niet kiest voor verandering, dan doe ík het wel.”

Want hoe blijf je overeind als je tegelijk last hebt van:

Paniekaanvallen en een onbegrijpelijke partner (#42 en #44)
Gewrichtspijn en een emotionele achtbaan (#19 en #9)
Droge vagina én een relatie waarin intimiteit al maanden op het vriespunt staat (#7 en #30)
Concentratieverlies, terwijl je middenin een echtscheidingsconvenant zit (#1, #45, #31…)

Het is geen toeval. De perimenopauze is een levensfase waarin veel vrouwen opnieuw naar zichzelf gaan kijken. Niet vanuit luxe, maar uit noodzaak.
Want als alles verandert, wil je weten: Wat wil ik zélf eigenlijk nog?

“Ik weet het gewoon niet meer…”

Dat hoor ik vaak aan de mediationtafel. En ik voel het. Niet alleen als professional, maar ook als mens.
We leren vrouwen dat ze zacht moeten zijn, en dienstbaar, en rustig moeten blijven.
Maar de overgang gooit daar een scheut oestrogeentekort doorheen en wat er overblijft is een vrouw die eindelijk haar waarheid begint te voelen.

Die het zat is dat haar klachten worden weggewuifd.
Die zich afvraagt of ze zich ooit nog sexy gaat voelen.
Die moe is van het zorgen, het aanpassen, het stil zijn.

En die soms zegt: “Ik wil niet alleen scheiden van mijn partner. Ik wil scheiden van dit hele leven waarin ik mezelf ben kwijtgeraakt.”

Een tweede adem

Is dat dramatisch? Misschien. Maar ook: moedig.
Want scheiden en de overgang hebben ook dit gemeen: ze zetten je stil bij wat was en dwingen je om opnieuw vorm te geven aan wat komt.

Of je nu kiest voor een nieuwe relatie, een andere woonplek, een sabbatical, of simpelweg: rust.
Het begint met ruimte. Ruimte om alles te voelen. Zelfs als dat ongemakkelijk is.

Zoals Claudie’s vrouw in de tekening.
Vol stippen, vol chaos. Maar toch… rechtop.

Wist je dat…?

De overgang en scheiding vaker samen voorkomen dan je denkt

In een groot Brits onderzoek gaf 70% van de vrouwen aan dat de menopauze heeft bijgedragen aan het einde van hun huwelijk.
67% meldde dat overgangsklachten tot meer ruzies en zelfs huiselijk geweld leidden.
In Nederland ligt de gemiddelde leeftijd waarop vrouwen scheiden rond de 44,6 jaar, precies in de fase waarin de overgang zich aandient.

Hoewel in Nederland nog weinig onderzoek is gedaan naar het directe verband, wijzen de cijfers erop dat de overgang een onzichtbare, maar krachtige rol speelt in het uit elkaar groeien van partners.

Bron: balance-menopause.com & CBS/Libelle.nl
Afbeelding: Claudie de C l een

Voel jij dat er iets moet veranderen, maar weet je niet waar te beginnen?