Niet uit liefde. Maar omdat het niet anders kan.
Geen woning, geen plek, geen route naar ‘weg’. En dus: blijven.
Samen. In een huis dat voelt als een gevangenis met zachte muren.
Soms voel ik me als mediator een soort maatschappelijk werker.
Want hoe kun je uit elkaar als je nergens heen kunt?
Woningnood
Scheiden is ineens een luxe. Een keuze voor wie het zich kan veroorloven.
Is dat niet krom?
Scheiden is steeds vaker iets voor mensen die het zich kunnen permitteren. Terwijl het ooit een laatste redmiddel was in schrijnende situaties, lijkt het nu een keuze te zijn die vooral bereikbaar is voor wie de middelen heeft. Dat juist op het moment dat mensen hulp het hardst nodig hebben, die hulp onbereikbaar wordt door geld?
Van scheiding naar wooncrisis
Het beeld dat je na een relatiebreuk gewoon elk een eigen plek regelt, klopt dus allang niet meer.
Ik zie steeds vaker stellen die níét scheiden, omdat er letterlijk geen plek is. Geen betaalbare woning, geen tijdelijke oplossing, geen opvang. Alleen wachtlijsten. En wanhoop.
Het raakt vooral ouders met kinderen. Want bij hen staat niet alleen hun eigen leven op het spel – maar ook dat van de kinderen.
De woningmarkt bepaalt of je in conflict blijft wonen, of samen kunt afbouwen.
Gelukkig zijn er nog gemeentes waar je als je gaat scheiden nog urgentie, voorrang op een woning kunt krijgen, zoals in de stedendriehoek (gemeente Apeldoorn, Deventer en Zutphen).
Maatschappelijk vuur
Ik lees vaak het werk van Josta van Bockxmeer, correspondent Wonen bij De Correspondent.
Zij legt haarscherp bloot hoe de woningmarkt meer en meer onze levens bepaalt. Niet alleen waar we wonen, maar óók of we durven vertrekken. Van een huis. Een partner. Een verleden.
Wie geen alternatief heeft, blijft. Soms ten koste van zichzelf of de kinderen.
Josta stelt vragen die ik in mijn mediationpraktijk ook voel opkomen:
- Waarom is een nieuwe start vaak alleen weggelegd voor wie het kan betalen?
- Hoe eerlijk is het systeem waarin blijven in een onveilige relatie goedkoper is dan vertrekken?
Creatieve woonvormen
Van Bockxmeer is mede-oprichter van een wooncoöperatie waarin mensen samen leven, huren en zorgen.
Een ander woonmodel – gebaseerd op samenwerking, gemeenschap en eerlijk delen.
Wat als we zulke ideeën vertalen naar de wereld van scheidingen?
Stel je voor:
- Ouders die tijdelijk een co-ouderschapswoning delen, elk met hun eigen week
- Een netwerkwoning waar je drie maanden kunt verblijven terwijl je je leven herbouwt
- Een community waarin alleenstaande ouders elkaar helpen bij opvang, school, eten, en vooral: even ademen
Is dat toekomstmuziek? Of gewoon nodig?
Wat we doen bij ScheidingsWijze
Wij helpen niet alleen met afspraken en papieren.
We luisteren. Naar de levens achter de breuk.
En we denken mee – met hulplijnen, creatieve oplossingen en verbindingen in de regio.
Scheiden mag geen luxeprobleem zijn.
Het is een mensenrecht om in rust en veiligheid opnieuw te mogen beginnen.
Wil je weten hoe je tóch kunt scheiden als wonen een obstakel lijkt? Neem contact op. We denken met je mee – ook als je denkt dat het (nog) niet kan.
Plaats een reactie: