Dagboek van een mediator: Het beladen huis van een scheiding
De woorden blijven bij me hangen terwijl ik mijn eigen geheugen doorblader.
Een precaire onderneming
Mijn dagboek, gevuld met verhalen van stellen die op het punt staan te scheiden vermengd met de inhoud van mijn dagelijkse leven. Machtsverhoudingen, de binnenwereld van een relatie die langzaam ontmanteld wordt, en de onvermijdelijke vraag: hoe ruim je een gedeeld leven op?
De emotionele ballast van een scheiding
Als mediator zie ik dagelijks de emotionele ballast die een scheiding met zich meebrengt. De spullen in huis zijn vaak het tastbare bewijs van een gezamenlijke geschiedenis. Een bankstel dat destijds zorgvuldig werd uitgekozen, nu een bron van strijd. Het schilderij dat eerst symbool stond voor liefde, maar nu herinneringen oproept die te pijnlijk zijn. Ik zie hoe mensen worstelen met de verdeling van hun leven: wat blijft en wat gaat? En belangrijker nog: hoe vinden ze opnieuw ruimte voor zichzelf?
De impact van machtsverhoudingen in een relatie
Ik herken het. Ook ik heb ooit in een huis gewoond dat langzaam veranderde van een thuis naar een plek vol ongemak en onuitgesproken spanningen. De machtsverhoudingen veranderden, subtiel maar onmiskenbaar. Wat ooit gelijkwaardig voelde, werd een balans waarin de ene stem zwaarder woog dan de andere. Toen het moment daar was om mijn spullen in dozen te doen, voelde ik niet alleen het gewicht van die spullen, maar ook dat van de herinneringen die eraan kleefden.
Een scheiding is meer dan spullen verdelen
Een scheiding is geen kwestie van alleen handtekeningen zetten en sleutels overdragen. Het is een proces van afscheid nemen, opruimen en herontdekken. Niet alleen van spullen, maar ook van patronen en verwachtingen. Vaak vraag ik mijn cliënten: “Wat neem je mee, en wat laat je achter?” Niet alleen letterlijk, maar ook emotioneel. Wat mag blijven in de nieuwe fase van hun leven? Wat moet losgelaten worden?
Relationele archeologie en de betekenis van scheiden
Brinkgreve noemt het ‘relationele archeologie’. Ik noem het het opruimen van een beladen huis. Een huis dat niet alleen fysiek bestaat, maar ook in de binnenwereld van iedereen die ooit liefhad en nu een andere weg inslaat.
Een boek dat aanzet tot nadenken
Het boek Beladen huis zet aan tot nadenken. Niet alleen over het opruimen van een huis vol herinneringen, maar ook over de machtsverhoudingen binnen een relatie en de rol die we – soms onbewust – innemen. Het confronteert ons met de vraag hoeveel ruimte we voor onszelf durven opeisen en in hoeverre we bereid zijn los te laten. Net zoals een scheiding niet enkel een praktische aangelegenheid is, is het opruimen van een huis meer dan alleen het verplaatsen van spullen. Het is een proces van bewustwording, afscheid en herstart.
De rol van een mediator in dit proces
Als mediator bij ScheidingsWijze weet ik hoe belangrijk het is om niet alleen naar de juridische en financiële aspecten te kijken, maar vooral naar de binnenwereld van mensen die door een scheiding gaan. Een scheiding raakt je op alle niveaus: emotioneel, praktisch en soms zelfs fysiek. Daarom is het mijn inzet om niet alleen te begeleiden bij de afspraken, maar ook om mensen te helpen ruimte te maken voor zichzelf en voor een nieuwe start.
Want uiteindelijk draait het hierom: elkaar met hart helpen, ook als wegen scheiden. Door begrip, inzicht en begeleiding kan een scheiding – hoe moeilijk ook – een proces van groei worden in plaats van enkel verlies. Een huis opruimen is één ding, maar een leven opnieuw inrichten met zelfrespect en rust, dát is waar het echt om gaat.
1 reactie