Dagboek van een mediator – Liefde, advocatuur en rij 6
De arena van het recht
Er zijn van die momenten dat het leven aanvoelt als een slechte rechtszaak met een partijdige jury. Neem nou de advocatuur. Sommigen storten zich er met volle overtuiging in. Avondenlang verdiepen ze zich in wetboeken die zo dik zijn dat je er een halve sportschool mee kunt vullen. Het plan? Strafrecht. Natuurlijk. De gladiator in de arena van het recht, zwaarden kruisend met de waarheid.
En als beloning? Kaartjes geboekt voor Kor Hoebe op 1 oktober, rij 6. Lekker veilig, net buiten het bereik van verdwaalde projectielen.
Het schip van groei en pijn
Je denkt het goed voor elkaar te hebben. Een kantoor waar de boel draaiende wordt gehouden, zoals een kapitein zijn schip bestuurt tijdens een storm. De boeg recht vooruit, zelfs wanneer er zo nu en dan wat geschreeuw over het dek klinkt. Dat hoort erbij, zeggen ze zichzelf. Groei doet pijn, en hard werken wordt altijd beloond.
De superman toga
Dus worden scherpe woorden ingeslikt, klappen opgevangen en blijven ze doorgaan. Want die advocatenopleiding komt er. Dat is het einddoel. Het felbegeerde diploma, de toga die ze omdoen alsof ze Superman zelf zijn.
De maskers vallen
Maar, zoals het soms gaat met mensen die als familie voelen, blijken het figuranten in een eigen script. Mensen veranderen, of misschien zagen ze anderen gewoon niet helder. Dezelfde mensen die bij hoge nood aanvoelen als een reddingsboei, blijken drijfzand. Terwijl gedacht wordt dat er samen koers wordt gezet, zijn anderen al lang overboord gesprongen met een privé-jacht.
Een dichtgeslagen deur
En daar staan ze dan. Niet omdat het geannuleerd, maar omdat de weg ernaartoe via het werk ineens is afgesloten. Het geschreeuw? Voor niets geslikt. Achteraf gezien was het allemaal niet zo veilig als rij 6. Misschien zat ze al die tijd op de eerste rij van een heel ander soort voorstelling. Een komedie waarin ze zelf de grap was….
Een leerzame grap
Tijdens een eerder optreden van Kor Hoebe werd gezegd dat het leven eigenlijk een slechte advocaat is: ‘Je krijgt een hoop beloftes, maar uiteindelijk betaal je vooral voor de show.’ Dat raakt haar. Het voelt precies zo. Maar zoals ook gezegd werd: ‘Als het allemaal in de soep loopt, zorg dan in ieder geval dat je de grap kunt waarderen.’
Een nieuwe reis
1 oktober is nog steeds geboekt. Rij 6. Dit keer gaat ze niet alleen. Er zijn anderen bij gekomen, mensen die wel waarderen wat ze kan en wie ze is. De voorstelling mag dan onbekend zijn, maar misschien brengt het meer dan ze nu kan zien. Het pad is veranderd, maar de reis gaat door. Misschien wordt het zelfs beter, omdat ze eindelijk kan lopen zonder op haar tenen te hoeven staan.
Ze komt er wel
En eigenlijk weet iedereen het wel zeker: zij komt er wel.
Plaats een reactie: